Η Αλίκη στη Χώρα Χωρίς Σεξ

Αν είσαι χωρισμένη ή γενικά έχεις μείνει καιρό χωρίς σεξ, καταλαβαίνεις πολύ καλά για τι πράγμα μιλάμε. Ναι, πρόκειται για μια πολύ ενοχλητική κατάσταση. Υπάρχει τρόπος επιβίωσης στη Χώρα Χωρίς Σεξ;

Από την Ηρώ Νικολαΐδου

Ήταν έντεκα το βράδυ. 1η Νοεμβρίου, έντεκα η ώρα το βράδυ. Τι μου θύμιζε, τι μου θύμιζε; Α, ναι. Σήμερα έκλεινα ένα χρόνο χωρισμένη. Ευχαριστώ, εύχομαι να μην τα χιλιάσω. Σαν σήμερα τα φτιάξαμε, σαν σήμερα το διαλύσαμε πριν από ένα χρόνο –τι σύμπτωση!– και μέχρι σήμερα είχα να ομολογήσω πως από τότε το μόνο αρσενικό που είχε καβαλήσει το κρεβάτι μου ήταν ο σκύλος μου (που δεν έχει διάθεση για σεξ). Αλλά δε με πείραζε αυτό, θα ήμουν μια χαρά αν έκανα σεξ σε κάποιο άλλο κρεβάτι – αλλά δεν υπήρχε τέτοιο κρεβάτι. Τα κρεβάτια και οι καναπέδες εδώ και ένα χρόνο για μένα ήταν φτιαγμένα μόνο για ύπνο.

Βόλτα στη No Sex Land

Όταν χώρισα από την πρώτη μου σχέση, ήμουν 24 χρόνων και δε σκεφτόμουν το σεξ. Ήταν η πρώτη μου μεγάλη σχέση, αλλά ο φίλος μου, όπως αποδείχτηκε αργότερα, δεν ήταν και σούπερ στο κρεβάτι· οπότε δε με πείραζε και πολύ η αποχή από το άθλημα. Βασικά, δεν το σκεφτόμουν καν. Όταν όμως έκανα την επόμενη σχέση, της 1ης Νοεμβρίου, κατάλαβα τι θα πει «χαρά του σεξ», τι θα πει «με φτιάχνει σεξουαλικά αυτός ο άντρας και θέλω να το κάνω μαζί του», και στην αρχή ένιωθα πολύ έντονα την έλλειψη. Ειδικά την πρώτη βδομάδα ο φίλος μου μου έλειπε τρομερά και τον σκεφτόμουν συνέχεια – ιδιαίτερα τα βράδια.

Όταν μου πέρασε το πρώτο σοκ και το πήρα απόφαση ότι είχα χωρίσει, άρχισα να έχω και το πρώτο στερητικό σύνδρομο. Σκεφτόμουν «σεξ» και με έπιανε κάτι σαν λιγούρα. Δεν είναι ότι μου έλειπε το σεξ ως πράξη, μου έλειπε το σεξ μαζί του, ήθελα να χαϊδευτούμε. Είπα λοιπόν να το δοκιμάσω μόνη μου. Και το δοκίμασα με επιτυχία, δε λέω. Όταν τελείωνα ένιωθα καλά, αλλά μετά από πέντε λεπτά το είχα ξεχάσει και ήταν σαν να μην είχε συμβεί. Oι ενδορφίνες είχαν ανέβει, ωραία, αλλά μετά τίποτα, κενό. Για μένα ήταν απλώς μια ανακούφιση. Στο τέλος με έπιανε και μελαγχολία που ο φίλος μου δεν ήταν ξαπλωμένος δίπλα μου κι ένιωθα χειρότερα από πριν. Έτσι, ξαναγυρνούσα σε ό,τι έκανα και περίμενα τον άντρα της ζωής μου.

O άντρας της ζωής μου, όπως καταλαβαίνεις, δεν ήρθε. Το διάστημα αυτό φαντασιωνόμουν διάφορους άντρες που μου άρεσαν, τον αδελφό μιας φίλης, το παιδί από το βιβλιοπωλείο, αλλά χωρίς απαραίτητα να καταλήγω κάπου. Ήταν απλώς φαντασιώσεις. Πες από άρνηση, πες από πείσμα, όταν είδα πως δεν κουνιόταν τίποτα στον ορίζοντα άρχισα να αντιδρώ περίεργα, σαν να ήταν το σεξ γρίπη και φοβόμουν μην κολλήσω. Έμπαινα στα εσωρουχάδικα για να πάρω ένα καλσόν, έβλεπα τα δαντελωτά στρινγκ, τα περιεργαζόμουν και μετά έλεγα «Για ποιον να τα πάρω; Άντρα δεν έχω να τα δει» και τα άφηνα. Άφηνα επίσης τα πόδια μου και το μπικίνι χωρίς χαλάουα για τον ίδιο λόγο, έπαιρνα υδατικές σώματος και δεν τις έβαζα, ξανά για τον ίδιο λόγο, και τα σέξι μπλουζάκια μου τα φορούσα όταν δεν είχε πολύ κρύο, δεν έβρεχε και είχα αυτοκίνητο στη διάθεσή μου – δηλαδή σχεδόν ποτέ. Τα απέφευγα, γιατί δεν ήθελα να δείχνω θηλυκή. Δεν ξέρω γιατί. Φορούσα άνετα ρούχα και δεν ήθελα να μου την πέσει κανείς. Έμοιαζα με τζουντόκα – όχι στο σώμα, στο στιλ: με σπορ μπλουζάκια, τζιν, αθλητικά παπούτσια κι ένα στραβό χαμόγελο του στιλ «άντε παράτα μας κι εσύ τώρα» κυκλοφορούσα παρέα με τον ανθρωποδιώχτη.

Εκείνο το βράδυ

Μια φορά το συζήτησα με μια φίλη μου και μου είπε ότι έπρεπε να βρω κάποιον για δύο λόγους: α) για ξεκόλλημα από τον πρώην και β) για τις σωματικές μου ανάγκες. Ξέρεις, εγώ έχω ένα πράγμα: δεν κάνω σεξ αμέσως. Με τον πρώην είχαν περάσει δύο μήνες προτού κοιμηθούμε μαζί. Oύτε μ’ αρέσουν τα one-night stands. Δεν είμαι από τις γυναίκες που θα πάει να τριφτεί στον άλλο μόνο για μια νύχτα – είμαι ρομαντική, θέλω συναίσθημα, να μου μιλάει και να με φτιάχνει ο άλλος την ώρα που κάνουμε σεξ, γυναικεία πράγματα δηλαδή. Oι αρπαχτές δε μ’ αρέσουν, μου φαίνονται κρύες καταστάσεις και με αποσυντονίζουν, δεν ξέρω τι να πω, πού να βάλω χέρι, πόδι κ.λπ. Εκείνο το βράδυ όμως έτυχε να γνωρίσω κάποιον που μου άρεσε πολύ. Ύστερα από οκτώ μήνες ξηρασίας είχα αποβάλει το ατημέλητο στιλ και ήμουν θηλυκό με εμφάνιση γυναίκας. Έτσι είπα «γιατί όχι;» και στο τρίτο ραντεβού περάσαμε στο ψητό. Ε, το ψητό αποδείχτηκε άψητο. Δεν έχω ξενερώσει πιο πολύ! O τύπος με έβαλε κάτω και τελείωσε μέσα σε δέκα λεπτά, χωρίς προκαταρκτικό, χωρίς ορεκτικό, χωρίς γλυκόλογα, τίποτα. Μόνο μπήκε, μούγκρισε λίγο και μετά μουγκάθηκε. Στο τέλος μού λέει «Ήταν χάλια ή εμένα μου φάνηκε;» κι εγώ του απάντησα «Πιο χάλια δε γινόταν». Ήταν σεξ αυτό; Στον ύπνο μου θα έκαιγα περισσότερες θερμίδες (και θα μιλούσα περισσότερο). Το καλό όμως το άφησα για το τέλος. Όταν με πήγε σπίτι, μου εξομολογήθηκε ότι είχε μια σχέση ενάμιση χρόνου που δεν ήθελε να τη διαλύσει. Μήπως ήθελα να βλεπόμαστε κάθε Δευτέρα και Τρίτη, που η κοπέλα του έκανε ιδιαίτερα; Κατάλαβα: Καληνύχτα σεξ, καλημέρα τζουντόκα.

Δε βαριέσαι

Η 2α Νοεμβρίου ήταν μια καινούρια μέρα. Σαν τη Σκάρλετ O’ Χάρα, που αφήνει πίσω της τα αποκαΐδια της ζωής της κοιτάζοντας το σκοτάδι με αισιοδοξία, είπα στον εαυτό μου: «Δε βαριέσαι; Σήμερα είναι μια καινούρια μέρα». Το σεξ για μας τις γυναίκες είναι απολαυστικό όταν υπάρχει αυτό το κάτι, μια μαγεία, λίγος έρωτας, ατμόσφαιρα, χάδια και πόθος – αλλιώς είναι ένας συντονισμός κινήσεων που σου φέρνει περιστασιακή χαρά, π.χ. σαν να τρως παγωτό. Στα πεταχτά είναι δύσκολο να το ευχαριστηθείς αν είσαι ρομαντική, το να το κάνεις μόνη σου είναι μια ψυχρή πράξη χωρίς ανθρώπινη επαφή, οπότε μένεις με ένα καθαρά πρακτικό πρόβλημα άλυτο.

Η αλήθεια είναι ότι μπορείς να επιβιώσεις χωρίς σεξ. Αν δε θέλεις να κάνεις τίποτε απ’ όσα δοκίμασα εγώ, απλώς μαθαίνεις να μην το σκέφτεσαι. Η ζωή σε παρασύρει και στην πορεία ξεχνάς ότι σου λείπει, ότι έχεις να το κάνεις πέντε μήνες, και ξοδεύεις την ενέργειά σου σε άλλα πράγματα. Όταν δεις μια ερωτική σκηνή, όταν διαβάσεις κάτι ερεθιστικό ή συναντήσεις έναν ωραίο άντρα, τότε θα σου έρθουν στο μυαλό οι παλιές καλές μέρες και θα κάνεις μόνη σου πειράματα για να δεις αν θυμάσαι ακόμα το άθλημα.

Εγώ έχω σταματήσει να ντύνομαι σαν τζουντόκα, πήρα και δαντελωτά στρινγκ και είμαι στη φάση της αναμονής. Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι πως πρέπει να αποφασίσω να κάνω σχέση μόνο για σεξ, π.χ. λέω πως, αν συναντήσω ξανά τον τάδε ή τον δείνα ωραίο άντρα που γνώρισα προχθές και μου ζητήσει να βγούμε, θα του κάτσω από το δεύτερο ραντεβού χωρίς τύψεις – πρώτα όμως θα τον ρωτήσω αν έχει σχέση και πόσο γρήγορα τελειώνει. Μου αρέσει πολύ το σεξ, με κάνει να νιώθω ζωντανή, είναι το φυσικό «χάι» μου, όμως είδα ότι μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό. Για πόσο καιρό; Δεν ξέρω, θα μάθω υποθέτω.

Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο

Ή, αλλιώς, το να επιβιώσεις χωρίς σεξ δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

- Δεν είναι κακό να ικανοποιείσαι ερωτικά μόνη σου σε περιόδους ξηρασίας. Έτσι, είσαι πάντα σε φόρμα και έτοιμη να δεχτείς τον επόμενο εραστή σου.

- Η αυτοϊκανοποίηση δεν τύφλωσε ποτέ καμιά μας – ούτε την εμπόδισε να κάνει μια ολοκληρωμένη σχέση. Ίσα ίσα που τη βοήθησε.

- Σεξ και αυτοϊκανοποίηση είναι δύο διαφορετικές λειτουργίες, όχι απαραίτητα αντίθετες. Μάλλον είναι συμπληρωματικές.

Ήμουν κι εγώ εκεί (που να μην ήμουν)

Τρεις αναγνώστριες θυμούνται την περίοδο που περνούσαν τα βράδια τους με την τηλεόραση:

«Με το που χώρισα με τον Μιχάλη μετά από έξι χρόνια σχέσης, πίστεψα ότι θα κοιμάμαι και με άλλον κάθε βράδυ. Φευ! Ενάμιση χρόνο κράτησε η αποχή από το σεξ και όταν κοιμήθηκα επιτέλους με κάποιον, νόμιζε ο άνθρωπος ότι είχε πέσει σε λυσσασμένη».   Φωτούλα, 28 ετών

«Πριν περάσει ένα ατελείωτο διάστημα 8 μηνών κατά το οποίο έκανα σεξ μόνο στις φαντασιώσεις μου, δεν πίστευα ότι μπορούσε κανείς να επιβιώσει έτσι. Δυστυχώς, συνειδητοποίησα ότι μπορεί μια

χαρά!» Τζένη, 23 ετών

«Εδώ και ένα χρόνο δεν έχω κάνει σεξ με κανέναν και δε με απασχολεί πια. Τους πέντε πρώτους μήνες νόμιζα ότι θα τρελαθώ, αλλά τελικά κατάλαβα ότι όλα είναι στο μυαλό μου. Όταν είναι να έρθει, θα έρθει». Ιώ, 29 ετών