Πολλές φορές όταν χωρίζουμε από μια σχέση πληγωνόμαστε και αρνούμαστε να αποδεχτούμε την πραγματικότητα.Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που συνεχίζουμε τη ζωή μας χωρίς δάκρυα και δράματα.Γιατί διαφέρουμε στο χωρισμό και τι καθορίζει τις αντιδράσεις μας;Το πόσο δύσκολα ή εύκολα θα βιώσουμε μια τέτοια κατάσταση εξαρτάται από τις εμπειρίες μας (π.χ. το πώς αντιμετωπίσαμε στο παρελθόν κάποιον χωρισμό), από τις πεποιθήσεις μας σχετικά με τις σχέσεις (π.χ. πιστεύουμε ότι υπάρχει μόνο ένας έρωτας στη ζωή ενός ανθρώπου), αλλά και τις πρώιμες εμπειρίες μας (σχέση με τους γονείς).
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ρόλο-κλειδί παίζουν οι όροι «απόρριψη» και «εγκατάλειψη», οι οποίοι σχετίζονται με τη βαθύτερη πεποίθηση που έχουμε για τον εαυτό μας. Ορισμένοι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι άξιοι εγκατάλειψης, γεγονός που έχει τις ρίζες του στο οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσαν. Όσο περισσότερη αγάπη έχουμε πάρει από τους δικούς μας ανθρώπους και κυρίως από τη μητέρα μας, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη έχουμε στον εαυτό μας.
Νιώθουμε ότι αξίζουμε, ότι μπορούμε να αγαπήσουμε και να μας αγαπήσουν. Αντίθετα, όταν έχουμε μάθει να δεχόμαστε έντονη κριτική από την οικογένειά μας, αναπτύσσουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση, με αποτέλεσμα να αναπαράγουμε και κατά τη ενήλικη ζωή μας το «σχήμα της εγκατάλειψης», με το οποίο νιώθουμε πιο οικεία. Στην πρώτη περίπτωση, όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με μια ερωτική απογοήτευση, θα στενοχωρηθούμε, αλλά θα το ξεπεράσουμε γρήγορα, ενώ στη δεύτερη περίπτωση θα δυσκολευτούμε.
Τα λάθη μας
ΛΑΘΟΣ 1ο: Προσποιούμαστε ότι δεν πονάμε
Ο αβάσταχτος πόνος που πιθανόν να νιώσουμε μετά από έναν χωρισμό μπορεί να μας βαραίνει τόσο πολύ που να θέλουμε να τον ξεφορτωθούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Παρ’ όλα αυτά, η καλύτερη συνταγή είναι να βιώνουμε τα πράγματα στην ώρα τους. Να αφήσουμε ελεύθερα τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας να εκφραστούν και να εκτονωθούν, να ζήσουμε δηλαδή τον χωρισμό σε όλη του την ένταση. Διαφορετικά, τα συναισθήματα αυτά θα βγουν σε κάποια άλλη φάση της ζωής μας, αργότερα.
ΛΑΘΟΣ 2ο: Κατηγορούμε μόνο τον εαυτό μας ή μόνο τον άλλον
Σε έναν χωρισμό δεν φταίει ποτέ μόνο ο ένας. Αν εκφράσουμε τα συναισθήματά μας και τελικά αποφορτιστούμε, θα είμαστε σε θέση να καταλάβουμε αν αυτά που σκεφτόμαστε (π.χ. «Φταίω μόνο εγώ») είναι ρεαλιστικά ή όχι.
ΛΑΘΟΣ 3ο: Ξεπερνάμε τον χωρισμό με μια άλλη σχέση
Θα ήταν λάθος να ξεκινήσουμε μια νέα σχέση ενώ έχουμε ακόμα ανοιχτές πληγές. Ο υγιής τρόπος αντιμετώπισης είναι να βιώσουμε τον χωρισμό, να αποφορτιστούμε, να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη και σε τι μπορεί να μας βοηθήσει αυτή η απογοήτευση στο μέλλον και να μπούμε σε μια καινούργια σχέση όταν νιώσουμε ξανά υγιείς και έτοιμοι.
0 σχόλια