Τι άλλο θα σκεφτούν για να μαζέψουν χρήματα – Έρχεται το παράβολο καταγγελιών





Ευτυχώς τουλάχιστον ο νομοθέτης προέβλεψε και παρέλειψε τη τελευταία στιγμή το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από την σχετική φοροεισπρακτικού χαρακτήρα διάταξη.

Εδώ και λίγες εβδομάδες η αστυνομία βρήκε τον τρόπο να μειώσει δραστικά τους δείκτες επιμέτρησης της εγκληματικότητας και η δικαιοσύνη τον τρόπο αφενός ν' αποσυμφορηθούν τα ασφυκτικά συμπιεσμένα με κρατούμενους σωφρονιστικά καταστήματα, αφετέρου να λιγοστέψει το στοκ των υπό εξέταση υποθέσεων και παράλληλα, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες κρίσης αυτών που θα προκύψουν.

Πώς; Με ένα πολύ απλό τρόπο. Με φοροεισπρακτική αποποινικοποίηση ακόμη και των αδικημάτων που καταχωρίζονται στη βαριά εγκληματικότητα, όπως οι κλοπές και οι ληστείες.

Για να καταγγείλει πλέον κάποιος πολίτης στις αρμόδιες διωκτικές αρχές και να υποβάλει μήνυση κατά αγνώστου για τη διάρρηξη του σπιτιού του, την κλοπή του αυτοκινήτου της τσάντας ή του πορτοφολιού του, τη ληστεία μέσα στο σπίτι ή στο δρόμο, για να αναφερθούμε μόνο στα πλέον συνήθη περιστατικά τα οποία όμως σχηματοποιούν την πραγματική εικόνα της εγκληματικότητας, ικανή και αναγκαία προϋπόθεση αποτελεί πλέον η προκαταβολή του ποσού των 100 ευρώ, ως ανταποδοτικό τέλος της μήνυσης!

Μέχρι πρότινος, το συγκεκριμένο ποσό του ... "μηνυσοενσήμου" ανέρχονταν σε 10 ευρώ, όμως μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου πριν από περίπου 6 μήνες και την έναρξη της ισχύος του πριν από δύο έως τρεις εβδομάδες, μετά δηλαδή από την αναγκαστικά απαραίτητη δημοσιοποίηση των τροποποιητικών εγκυκλίων, το συγκεκριμένο ποσό δεκαπλασιάστηκε.

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, κάποιος που πέφτει θύμα ληστείας, κλοπής ή κάποιας άλλης εγκληματικής πράξης, θα πρέπει να πληρώσει το σημαντικό για την εποχή που διανύουμε χρηματικό ποσό, προκειμένου να εκδηλώσει την αυτονόητα δίκαια κι επιβεβλημένη από το νόμο επιθυμία του να διωχτεί ο υπαίτιος δράστης, ακόμα κι αν πρόκειται για αυτεπάγγελτης δίωξης αδικήματα.

Πως και πόσοι θα το κάνουν ωστόσο, από τη στιγμή που αφενός κυριαρχεί η αβεβαιότητα του εντοπισμού και της τιμωρίας του υπαίτιου, αφετέρου το ποσό ή η αξία των πραγμάτων που αποσπάστηκαν βίαια, θα είναι σχετικά κοντινή, ή ακόμα και υπεδεέστερη των αφαιρεθέντων;

Ευτυχώς τουλάχιστον ο νομοθέτης προέβλεψε και παρέλειψε τη τελευταία στιγμή το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από την σχετική φοροεισπρακτικού χαρακτήρα διάταξη, διατηρώντας ωστόσο όλα τα υπόλοιπα κακουργήματα, τα οποία πλέον αντιμετωπίζονται όπως ακριβώς αυτά που διώκονται κατ' έγκληση.

Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό για τους λογιστές που απογράφουν τη μακροοικονομία της εγκληματικότητας.

 
Back to top
© 2011 Το Τεφτέρι