Στο δημοσίευμα υπό τον τίτλο “Η Ελληνική ώρα της Αλήθειας για το Ευρώ” η Αμερικανική εφημερίδα ουσιαστικά “συμβουλεύει” του Ευρωπαίους εταίρους να διώξουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Συγκεκριμένα αναφέρει: “Η αθέτηση των υποχρεώσεων ή το πάγωμα των χρεών θα ήταν σίγουρα μια οδυνηρή εμπειρία, ειδικά για την Ελλάδα.Με χαρακτηρισμούς όπως....
...“άσωτη χώρα”, “σπάταλη χώρα” και “χώρα που απολάμβανε μέχρι τώρα το “δωρεάν γεύμα” που της παρείχαν τα Γερμανικά επιτόκια” αναφέρεται στην Ελλάδα δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal.
Αλλά συνάμα θα ήταν και μια ευκαιρία διευκρίνισης του τι ακριβώς αντιπροσωπεύει το Ευρώ αλλά και τι δεν αντιπροσωπεύει. Πάνω από όλα η κρίση πρέπει να καταδείξει ότι η Ευρωζώνη δεν είναι «Ένωση συσσώρευσης χρεών».
Τα όργανα της συνθήκης που ίδρυσαν τη νομισματική ένωση δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφισημίας γι’αυτό, αλλά η αμφιλεγόμενη διάσωση της Ελλάδας σίγουρα υποσκάπτει το παραπάνω επιχείρημα. Και σίγουρα μια «Ένωση συσσώρευσης χρεών» όχι μόνο δεν μπορεί να ενισχύσει το Ευρώ, αλλά μάλλον το οδηγεί σε μόνιμη αποσταθεροποίηση”.
Αφού υποστηρίζει ότι η "διάσωση της Αθήνας αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη απ’ότι η χρεοκοπία της", το δημοσίευμα σημειώνει ότι "ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του Ευρώ πλέον δεν είναι τα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας, αλλά ο κίνδυνος του να κατρακυλήσει πλέον το νόμισμα από τις επιπτώσεις της διάσωσης σε μια μικρή οικονομικά «άσωτη» χώρα".
Κατά την Wall Street Journal πριν από περίπου δύο ή τρία χρόνια θα είχε επενδυτικά μικρή σημασία αν κάποιος αγόραζε Γερμανικά, Ιταλικά, ή Πορτογαλικά ομόλογα, αλλά στην παρούσα φάση που τα Ελληνικά ομόλογα πουλάνε δύο με τρεις ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τα αντίστοιχα Γερμανικά, βλέπουμε ότι η αγορά αντιμετωπίζει πλέον με διαφορική τιμολόγηση τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.
"Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, και ο Ισπανός ομόλογός του, José Luis Rodríguez Zapatero προτίμησαν να βαφτίσουν αυτή την απόκλιση προϊόν «επίθεσης», τόσο κατά των χωρών τους όσο και κατά του κοινού νομίσματος. Για την ακρίβεια η διεύρυνση των spreads δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια αργοπορημένη αποδοχή της πραγματικότητας. Η προσχώρηση στην Ευρωζώνη δε μεταμόρφωσε ξαφνικά τις «σπάταλες» χώρες σε εγκρατείς. Η Ελλάδα απλώς απολάμβανε μέχρι τώρα το «δωρεάν γεύμα» που της παρείχε η τάση των Γερμανικών επιτοκίων να κρατούν σε χαμηλά επίπεδα τα επιτόκια όλων των υπολοίπων νομισματικών εταίρων, τα τελευταία δέκα χρόνια".
Και το δημοσίευμα καταλήγει: "Οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας θα βρεθούν πλέον αντιμέτωποι με το γεγονός του ότι υπάρχουν όρια στο κατά πόσο μπορούν και οι ίδιοι να προσεγγίσουν τις πιστωτικές αγορές. Επαληθεύεται λοιπόν ο κανόνας της ανοχής των επενδυτών προς κυβερνήσεις που εξαπλώνονται πάνω από τις δυνατότητές τους και μοιράζουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να κρατήσουν. Εάν το Παρίσι και το Βερολίνο φερθούν έξυπνα, θα το αντιληφθούν αυτό πολύ πριν βρεθούν δέσμιοι του Ελληνικού χρέους. Διαφορετικά ολόκληρη η Ευρωζώνη θα βουλιάξει κάτω από την ασωτία των λίγων".
tiresias-press.blogspot.com
1 σχόλια