Η ανακάλυψη δημοσιεύτηκε την περασμένη Παρασκευή στο περιοδικό Science.
Η ανθρώπινη γλώσσα υποτίθεται ότι αντιλαμβάνεται μόνο πέντε γεύσεις: γλυκό, πικρό, ξινό, αλμυρό και ουμάμι (τη γεύση του γλουταμινικού μονονάτριου, μιας ουσίας που χρησιμοποιείται ευρέως ως ενισχυτικό γεύσης).
Εξάλλου, η εντύπωση ότι η ιδιαίτερη γεύση των ανθρακούχων αναψυκτικών οφείλεται στο σπάσιμο των φυσαλίδων είναι λανθασμένη: η γεύση θα ήταν ίδια ακόμα κι αν έπινε κανείς μια γουλιά μέσα σε θάλαμο πίεσης, όπου οι φυσαλίδες δεν σπάνε.
Λύση στο μυστήριο της γεύσης των ανθρακούχων ποτών δίνουν τώρα ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο και των αμερικανικών Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας.
Οι ερευνητές εργάστηκαν με ποντίκια, των οποίων η αίσθηση της γεύσης είναι όμοια με την ανθρώπινη. Τους έδωσαν να πιουν μικρές γουλιές σόδας ή αέριου διοξειδίου του άνθρακα και κατέγραψαν τα σήματα που έστελνε η γλώσσα στον εγκέφαλό τους.
Η σόδα και το αέριο CO2 έδωσαν ίδια αποτελέσματα. Όταν όμως οι ερευνητές επανέλαβαν το πείραμα με γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, από τα οποία απουσίαζαν οι υποδοχείς του ξινού, τα επίμαχα ηλεκτρικά σήματα εξαφανίστηκαν.
Περαιτέρω εργαστηριακές μελέτες αποκάλυψαν ότι ο υποδοχέας του ξινού φέρει στην επιφάνειά του ένα ένζυμο (την καρβονική ανυδράση 4) το οποίο ενεργοποιείται από τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα.
Το ένζυμο απενεργοποιείται από την ουσία ακεταζολαμίδη, η οποία αποδεικνύεται ότι έχει την εντυπωσιακή ιδιότητα να κάνει τα ανθρακούχα αναψυκτικά να φαίνονται μη ανθρακούχα.
Πάντως η ιδιαίτερη αίσθηση που αφήνουν στη γλώσσα τα ανθρακούχα αναψυκτικά οφείλεται και στο γεγονός ότι το CO2 ενεργοποεί και τους υποδοχείς της αφής στο στόμα.
0 σχόλια